Over bessen en dissen

Door Arie Pool

Het is al bijna weer maart. Dat betekent dan ook dat 17 maart dichterbij komt. We geven dan met het koor een klein concert in de Basiliek in Zwolle (de Peperbus).

We zijn al weer een tijd aan het studeren op nieuwe muziek, en aan het bijslijpen, bijschaven en verfijnen van oudere bekende stukken. Als de nootjes eenmaal ingeklonken zijn in je systeem, is er ruimte voor dynamiek, expressie, harder, zachter, sneller, langzamer, en al die andere dingen die een muziekstuk mooi maken. Mooi helder en zuiver zingen is natuurlijk de basis, maar het wordt pas echte muziek als je er iets meer mee doet. Als de tekst tot leven komt.

Mijn persoonlijke worsteling is op dit moment nog met de noten van een tweetal Magnificats, de eerste van Mendelssohn en de tweede van Homilius. Mooie muziek, allebei, maar hoog en lang. Ik ben bariton, en in ons koor, met een tekort aan tenoren, zing ik regelmatig een tenor partij. Een bariton is namelijk multi-inzetbaar en daardoor een belangrijke factor in een goed koor. Is er iets meer Bas nodig? Is er iets meer Tenor nodig? De bariton helpt je uit de brand. En zo dus ook met de beide Magnificats van Mendelssohn en Homilius. Maar het kost wel wat techniek om negen minuten aan de bovenkant van je stembereik te zingen. Tijdens de afgelopen repetitie heb ik weer gemerkt dat het ook grotendeels tussen de oren zit. Toen stond ik toevallig naast een hoge tenor, en zong ik opeens redelijk moeiteloos de negen minuten uit. Hoog is minder hoog als er naast je iemand moeiteloos hoog staat te zingen.

Verder ben ik met Mendelssohn nog bezig om het verschil tussen de noten van Mendelssohn en de tonen die ik zing, definitief glad te strijken. Er moet her en der nog wel een molletje platgeslagen worden. Een B-tje verBest en een D-tje geDist. Mendelssohn, maar ook Homilius, verandert een paar keer van toonsoort. Dat maakt het spannend. Het mooiste vind ik, dat ik het leer horen. Als je maar lang genoeg meezingt in een koor, leer je luisteren naar de muziek. Van de week had ik het nog. Het patroontje dat ik thuis aan het oefenen was, klonk anders dan woensdag op de repetitie. Nog even goed luisteren naar de Midi-file op onze website, en ja hoor! Een molletje gemist. Steeds B zingen in plaats van Bes.

Als u wilt, kunt u zaterdag 17 maart, ’s middags om 15.30 in de Onze Lieve Vrouwe Basiliek in Zwolle (de Peperbus) komen luisteren naar het resultaat. We zingen dan muziek van Schütz, Homilius, Mendelssohn, Archangelsky, van Baekel en Poulenc. Een gevarieerd programma in een van de mooiste kerken van Zwolle.

Dit concert is in het kader van Kerken als Podium, zie ook www.kerkenalspodium.nl

Geen reacties meer mogelijk.