De stroom zoals hij gaat

Door Coert Bremmers

De stroom zoals hij gaat,  je kunt je erdoor laten meevoeren…

De stroom zoals hij gaat zou de stroom van het leven kunnen zijn, een stroom, waaraan Maria zich overgeeft, als zij haar zwangerschap accepteert, wanneer een engel haar vertelt, dat zij een kind zal baren, terwijl zij  ‘van geen man weet’. Maria’s vreugde wordt bezongen in  de ‘lofzang van Maria’, het Magnificat.

De stroom ook, waaraan  niemand ontkomt, als het om de dood gaat; de mens, geboren uit een vrouw, leeft slechts korte tijd. Met het naderen van de dood kunnen sommigen vrede hebben, en zij kunnen zich eraan overgeven. Zalig zijn de doden. Jacob slechts,  bij het oversteken van de Jabbok, probeert een beetje in te gaan tegen de stroom:  in gevecht met een duidelijk sterkere tegenstander, in een uitzichtloze positie, weet hij zijn tegenstander,  een zegen af te dwingen, waar de zege in het gevecht teveel gevraagd zou zijn.

De stroom zoals hij gaat,  je kunt je erdoor laten meevoeren,  je kunt er ook tegenin zwemmen…

De stroom zoals hij gaat zou ook de stroom van de muzikale ontwikkeling kunnen zijn, een ontwikkeling, die te voorspellen noch te stoppen is, waarnaar we slechts achteraf met verwondering kunnen vaststellen, voorlopig: wat een kanjer was die Johann Sebastian Bach, wiens muziek zo herkenbaar anders is tussen allerlei andere muziek, en die zijn sporen naliet in de muziek van na zijn tijd. Schütz is één van Bach’s bekendste voorlopers,  oom Johann Christoph Bach een veel minder bekende: bij beiden zijn al dingen te horen, die J.S.Bach op zijn eigen manier tot onbereikbare hoogten wist te verfijnen. In de muziek van een leerling, Homilius, hoor je duidelijk sporen van leraar en voorbeeld Bach, en de bewondering van Mendelssohn voor Bach en zijn muziek klinkt ook duidelijk door in zijn muziek, met name door het gebruik van fugatische delen in bijvoorbeeld het Magnificat. 

De stroom zoals hij gaat,  je kunt je erdoor laten meevoeren,  je kunt er ook tegenin zwemmen; maar je kunt ook zelf, bewust of onbewust, richting geven aan de stroom, door ‘stenen in de rivier te verleggen’

De stroom zoals hij gaat, vrijdag 18 november om 20.30 in het Cultuurhuis, Werkerlaan 1  in Stadshagen, Zwolle, met medewerking van Foekje Dijk.

Programma:

Tussen de liederen gedichten voorgedragen door Foekje Dijk.

 

Juditrh Herzberg: 'Behoedzaam'
(uit "Soms vaak")

  •  H.Schütz [1585-1672]: Meine Seele erhebt den Herren [Deutsches Magnificat SWV 494 voor dubelkoor]
  • H.Schütz [1585-1672]: Selig sind die Toten  [motet voor zesstemmig koor]

Alberto Caeiro (Fernando Pessoa): 'De Taag is mooier….'
(uit: "de hoeder van kudden")

  • H.Schütz [1585-1672]: Jauchzet dem Herren [psalm 100 voor vierstemmig koor]
  • J.C.Bach [1642-1703]: Der Mensch, vom weibe geboren [motet voor vijfstemmig koor]

Gerrit Achterberg: 'Over de Jabbok'
(uit "Osmose")

  • J.S.Bach [1685-1750]: Ich lasse dich nicht, du segnest mich denn [motet voor dubbelkoor]
  • G.A.Homilius [1714-1785]: Unser Vater [motet voor vierstemmig koor]

Rutger Kopland: 'De stem van een cello'
(Uit "Verzameld werk")

  • G.A.Homilius [1714-1785]: Selig sind die Toten [motet voor vierstemmig koor]
  • F.Mendelssohn-Bartholdy [1809-1847]: Magnificat op 69/3 [oorspronkelijke Engelse versie, voor vierstemmig koor]

Fleur Bourgonje: "Niet het grote …. '
(uit: "Vrije val")

  • J.Tavener : Funeral Ikos  (1981)[voor zesstemmig koor]
  • R.van Baekel: Memento mei (1988) [voor vierstemmig koor]

Geen reacties meer mogelijk.