Something completely different

“And now for something completely different” werd in de jaren zeventig van de twintigste eeuw een gevleugelde uitdrukking; het waren de woorden waarmee in Monty Python’s Flying Circus na een veelal korte, immer onnavolgbare sketch werd overgegaan op een volgende, niet direct daarop aansluitende, maar evenzeer hilarische episode vol typisch Britse humor. De fans waren, ook in Nederland, talrijk; ik herinner me, hoe wij, basisschoolkinderen, in het zwembad, over de grondrollend van het lachen, ‘the ministery of funny walks’ imiteerden. En wie herinnert zich niet de tekenfilmpjes, met de grote voet, de ontploffende hoofden, absurde associaties. Later kwamen de films, met wisselend succes (Monty Python and the Holy Grail, the Life of Brian e.a.), compilatievideo’s, inmiddels DVD’s en stortten de analytici zich op het totale werk van John Cleese, ook bekend van zijn rol als ‘Q’ in James Bond-films.

De patchworkachtige werkwijze van Monty Python en de goede herinneringen daaraan inspireerden ons tot een “and now for something completely different” koorconcert, waarin we onbekommerd mooie muziek konden verzamelen, om die vervolgens tot een afwisselend geheel samen te voegen in een schijnbaar willekeurige volgorde: romantische (Sullivan, Wood & Stanford) en renaissance-muziek (Byrd & Mundy) staan broederlijk naast elkaar, moderne koormuziek (Tavener & Archer) wordt gevolgd door laatromantiek (Vaughan-Williams), wereldlijke en religieuze muziek wisselen elkaar af. En toch denken we, zeker met de orgelintermezzi erbij, een mooi en samenhangend concertprogramma voor u te hebben samengesteld. Kunt u meer samenhang vinden in dan “and now for something completely different”?

In “Sweet day” en “Peace, come away” spelen dood en begrafenis een rol, en het hart is droef (“The nightingale”). In “O hush thee” lijkt juist geboorte op de voorgrond te staan. De religieuze muziek van vandaag zou je kunnen zien als een muzikale lappendeken in een (RK-)viering, met een manifest van vertrouwen in “O taste and see”, een schuldbelijdenis in “Lord, how long”, een Kyrie en Gloria (van Byrd), een lied bij een doop, een heel speciale doop wellicht (“O hush thee”), vervolgens een voorbede (“O Lord, the maker of all things”), daarna muziek bij een tafelgebed (“Sanctus, Benedictus” maar ook “The Lord’s Prayer” en “Agnus Dei”) . Vervolgens wordt weer teruggekeerd naar liederen over dood en begrafenis met “Full fathom five” en “The long day closes”.

1.Sweet Day – Ralph Vaughan-Williams (1872-1958)
2.Peace, Come Away – Charles Villiers Stanford (1852-1924)
3.The Nightingale – William Byrd (ca.1543-1623)
4.Twee preludes (orgel intermezzo) – Charles Villiers Stanford
     Lento
     On a theme of Orlando Gibbons
5.O Taste and See – Ralph Vaughan-Williams
6.Set Me as a Seal Upon Thy Heart – Malcolm Archer (geb.1952)
7.Benedictus (orgel intermezzo) – Alec Rowley (1892-1958)
8.Lord, How Long Wilt Thou Be Angry – Henry Purcell (ca.1658 -1695)
9.Mass for four voices – William Byrd
     Kyrie
    Gloria
10.Trumpet Voluntary en Marche (orgel intermezzo) – Gordon Young (1919-1998)
11.O Hush Thee, My Babie – Arthur Sullivan (1842-1900)
12.O Lord, the maker of all things – William Mundy (ca.1529-1591)
13.Mass in g minor – Ralph Vaughan-Williams
    Sanctus
    Osanna I
    Benedictus
    Osanna II
14.The Lord’s Prayer – John Tavener (geb.1944)
15.Mass in g minor – Ralph Vaughan Williams
    Agnus Dei
16.Choral Prelude on Croft’s 136th (orgel intermezzo) – Charles Hubert Hastings Parry (1848-1918)
17.Full Fathom Five – Charles Wood (1866-1926)
18.The Long Day Closes – Arthur Sullivan
 

Geen reacties meer mogelijk.